Op zaterdag 7 januari 2023 wordt voor de 60e keer de Goese Wallenloop georganiseerd. Deze wedstrijd behoort zodoende bij de oudste lopen in Zeeland en het aantal had nog hoger kunnen zijn. De afgelopen 2 jaar was er namelijk geen Wallenloop vanwege corona en in 1971 en 1972 werd er geen Wallenloop georganiseerd door een conflict met de groendienst van de gemeente Goes.
En toch klopt “60e Wallenloop” ook niet helemaal. In 2010 werd de 49e editie namelijk afgelast, omdat er op het parcours door sneeuw en ijs niet gelopen kon worden. In 1979 waren dezelfde omstandigheden overigens geen belemmering. Wel moest het parcours toen iets aangepast worden, omdat er volop geschaatst werd en de “koek-en-zopie-tent” gedeeltelijk op het normale parcours stond.
Ook in 1996 gooiden de weersomstandigheden roet in het eten. Tijdens de wedstrijd begon het te ijzelen. De jeugd had zijn wedstrijden wel afgewerkt, maar de hoofdloop voor senioren en masters werd geschrapt. Die ijzel was die middag wel erg plaatselijk.
Parcours al lang hetzelfde
Het huidige parcours wordt sinds 1973 gebruikt en is dus al vijftig jaar bijna hetzelfde. Bijna, want start en finish zijn de laatste jaren ter hoogte van café Baarends, terwijl dat vroeger altijd net na de bocht op de Oostsingel was. In afstand maakt dat niet uit en op zich is een echte rechte lijn om te finishen wel zo prettig. Wat in die 50 jaar wél veranderde, is de ondergrond. Met de slecht liggende straatstenen op de Oostsingel hadden we ook vroeger te maken, maar het voetpad op de Oostwal was tot zeker ver in de jaren 80 voorzien van kiezelsteentjes en nu is dat asfalt.
Tot en met 1970 werd er alleen maar op de Oostwal gelopen. Start/finish bevond zich op het hoge verharde deel achter de Lange Vorststraat. Vervolgens liepen de atleten bovenlangs richting Stenenbrug en onderlangs terug. Niet helemaal tot de Oostsingel, maar via het steile hellinkje 100 meter eerder.
Over een afstand van ongeveer 150 meter kwamen ze elkaar op dit parcours tegen. In 1970 liep men dezelfde ronde, maar was start/finish bij de Stenenbrug. Blijkbaar was er toen veel schade aan het plantsoen, want een jaar later kreeg AV’56 geen toestemming om de wedstrijd te houden.
Vroeger in maart of april
Bij de Wallenloop denkt bijna iedereen aan de 1e of 2e zaterdag van januari, maar in het begin was dat helemaal niet zo. De Wallenloop van 1970 werd bijvoorbeeld gehouden op 28 maart. Dat bewuste plantsoen stond toen vol krokussen en paaslelies, vandaar de schade. Zelf liep ik voor de eerste keer mee in 1965 en toen was de Wallenloop op 20 maart. Waren er nog duidelijke verschillen? Eigenlijk moet ik dan onderscheid maken tussen de Wallenlopen op het huidige en op het oude parcours. In de beginjaren deden er alleen mannelijke atleten mee in de categorie D junior t/m senior. Van vrouwen, pupillen of aparte masterscategorieën was toen geen sprake. Bij de senioren was er wel een indeling op sterkte, zodat het voor iets minder goede lopers ook een wedstrijd om de knikkers was. Op alle atletiekonderdelen kende de atletiekunie A, B, C en D klasse. Voor de cross en stratenloop baseerde men dat op resultaten van de 5000 en 10.000 meter op de baan. Normaal gezien was iedereen D-klasse, maar met een tijd onder 34.30 minuten over 10.000 meter promoveerde je naar de C-klasse. Lopers met tijden rond 32 minuten waren dan B-klasse en toppers zoals Hein Cujé en Piet Vonck A-klasse.
Destijds minder deelnemers
In die tijd waren er veel minder deelnemers, maar je mocht alleen meedoen als lid van een atletiekvereniging. Er was 1 uitzondering. Bij wedstrijden als de Wallenloop, de Singelloop in Middelburg, de Boulevardloop (toen altijd in oktober) mochten niet-aangesloten scholieren meelopen in hun leeftijdscategorie met een aparte klassering. Wie echter een paar keer won of bij de top eindigde, had de “keuze” tussen lid worden of niet meer meedoen. Zo zijn er veel goede hardlopers bij AV’56 terechtgekomen. De klasse-indeling verdween, vrouwen (veel jaren een aparte wedstrijd over 3 ronden) en pupillen mochten op den duur ook meedoen, de mastercategorie werd ingevoerd, maar ook vanaf 1973 bleef de regel dat alleen leden mee mochten doen aan de wedstrijd. Wel kwam er een aparte “prestatieloop” na de wedstrijd. Hier mocht iedereen starten en bepaalden de deelnemers zelf of ze 1, 2, 3 , 4 , 5 of 6 rondjes liepen. Er was geen uitslag, en alleen een vaantje of iets anders als herinnering.
Door allerlei uiteenlopende factoren start tegenwoordig iedereen samen en staan alle deelnemers in de uitslag.
Tweeënveertig keer aan de start
Zelf stond ik vanaf 1965 t/m 2014 liefst 42 keer aan de start en kan zodoende een aardigevergelijking maken als het gaat om 60 Wallenlopen. Voor mij is grofweg de periode 1975-1990 het hoogtepunt van de Wallenloop. Daarna is het allemaal een beetje minder geworden, vooral in de breedte. Ik heb me al eens uitgesproken over een andere formule voor de Wallenloop, maar gelukkig beslis ik daar niet over. Overigens deed broer Wim nog een aantal keren méér mee aan de Wallenloop, maar of hij daarmee recordhouder is, weet ik niet zeker.
Hoe het de komende decennia met de Wallenloop zal gaan, is koffiedik kijken. Laten we eerst zorgen dat de zestigste editie een succes wordt. Doe dus mee en zorg ervoor dat AV’56 goed vertegenwoordigd is en dat we deze keer in ieder geval op kop staan voor wat betreft het aantal deelnemers!
FOTO: Foto uit de oude doos. Begin jaren tachtig. Op kop Daaf Goedegebuur, gevolgd door o.a. Jan Roose, Hans Scheffer en Bernard Ruijsink. (Foto: archief fam. Roose).
(Onder de link https://www.youtube.com/watch?v=5QiMBFmsGF4 is op YouTube een filmpje te vinden uit ongeveer diezelfde periode).